வாழ்த்து மடல்

கல்வியமுதே!!!!

 நீவிர்,    கரை காணத் துடிக்கும் கடலலை;

                கல்வியெனும் காலச்சுவட்டிலே

                கடிகாரமாய் சுழல்பவள்;

                முயற்சி என்னும் சொல்லுக்காக

                மூச்சடக்கி முத்துக் குளிப்பவள்; – என்

                முத்துக்குமரனின் முழுமதியைப் பெற்றவள்;

                முதல்வராய் மட்டுமன்றி - முதன்மைக்

                கல்வி அதிகாரியாகிய அலைமகள்;

                பணியில் பைரவி;

                பார்வையில் பார்வதி;

                கனிவில் இமயம்;

                கருணையில் கார்முகில்.

தயையே !!

நீவிர்,     புகழ்ச்சியை விரும்பாதவள்;                                                                

                புறம் பேசத் தெரியாதவள்;

                கல்விக் கரையினில் -களைந்தெடுத்த

முத்தாய்ப் பிறந்தவள்.

அன்னையே !!

                உம்மை அள்ளி அரவணைத்தவரும் -

                அருந்தவம் செய்தவரோ?

                இல்லை!! அள்ளி முடிந்தவரும் -

                அரும்பேறு பெற்றவரோ?

                என்ற வினாவுக்கு

                இருவிடை பகிர்தலன்றி ;

                ஒருவிடையாய் உதித்தெழுந்த வித்தகியே !!

அமுதே!!

                பல்லோர் குழுமி -

                நற்சான்றிதழ்களை அளிக்கும் போது;

                என் நா ஆடாமல், அகமாட ஆரம்பித்தது!!

                உமது பெற்றோரை நினைக்கத்தூண்டியது!!

                அதைவிட - கனியமுதன்,

                காவலன்;

கட்டியங்காரன்;

                ஓடத்திற்கு துடுப்பாய்ச் செயல்பட்டவன்;

                அவனன்றி – அம்மையீர்! ஓர் அணுவும்

அசைந்திருக்க முடியாது என்று

எனது அகமாடியது, அழகாக!!!!

அன்று……

                பெற்றோருக்குப் பெருமகளாய்

                பேரின்பப் பெருமை சேர்த்தாய்!!

இன்று……

                மாலையிட்ட மணாளனுக்கும்;

                மடியில் தூளியைக் கட்டியவளுக்கும்;

                பெற்ற சிராருக்கும்;

                சிந்தை மகிழ உவகை நல்குகிறாய்.

ஆனால்! என் பிம்பம்

கண்ணொளிக்காட்சியை மட்டுமே

இன்று கண்டுகளித்த வண்ணம்

இருந்ததே தவிர;

வாய் முனையவில்லை

வாழ்த்துதலைக் கூற………..

ஏன்?

                என் நிழலும் நிழலாட மறுக்கிறது?

                என - என் நிழலிடமே

                நிற்கதியாய் நின்றேன்….

                அங்கும் மௌனம்!! மௌனம்!!

                வியப்பு !! வியப்பு!!

ஆம்

                விரிசிந்தனையாளர்;

                விறுவிறுப்பான கல்வி அலுவலர்               ;

                தெவிட்டாத திட்டமிடுதல்;

                பண்முகப் பார்வை;

                பேச்சில் நாவலர்;

                பிள்ளைக் கனியமுது;

                பெரும்பிராட்டி;

                இப்படிப் பல கோணங்களில்!!

                பரிணமிக்கும் தாங்களுக்கு

                வாய்ஜாலம் சிறந்ததன்று !!

செம்மொழியான என் தமிழ்மொழிப்பாவே சிறந்தது!!!!

என முடிவு செய்து

திரளும் என் எண்ணக்கருத்தை

திரவியத் தமிழில் தரவேண்டி……..

தாமதித்தேன்!!

தந்தேன் இப்பொழுது!!!

முதல்வரே!!

                முனைவர் பட்டம் -

                உமது முயற்சியின் முக்கனிச் சாறு;

                இஃது உமக்கே உரியச் சாத்தியக் கூறு;

                சலசலப்புக்கு அஞ்சாத சங்கரிக்கு

                சகல நலன்களையும் தரவேண்டி

                எனது முதல்வனை ;

                முத்துக்குமரனை வேண்டுவது மட்டுமே

                நான் என் தமிழில் கூறும்

                வேண்டுதலே தவிர……………

வாழ்த்துதலை!!

                வாழ்ந்த ஆன்றோர் போற்ற;

                நான் உம்மை இன்று

                வணங்கி நிற்கிறேன்

                என் தமிழ்ப்பாலால்…..

சித்ர கலா . ப